FLUX AI Afbeelding gegenereerd door Flux.1 Dev

Alina, trzynastolatka o twarzy dwunastolatki, skrywała w sobie głębię, niedostępną dla zwykłego oka. Delikatne rysy, kości policzkowe i podbródek, niczym wyrzeźbione przez samego Minato, dodawały jej niewinności, ale w jej dużych, brązowych oczach, o ciepłym, miodowym odcieniu, czaiła się tajemnica. Wzrost 149 cm i szczupła sylwetka potęgowały wrażenie kruchości, ale w jej spojrzeniu kryła się siła, o której niewielu wiedziało. Krótkie, blond włosy z cieniowaniem i grzywką opadały na czoło, częściowo zasłaniając głębię jej myśli. W jej wnętrzu toczyła się burza emocji, niewidoczna dla postronnych obserwatorów. Była jak zamknięta księga, pełna nieodkrytych jeszcze kart, zagadka, którą chciało się rozwiązać. W jej sercu skrywały się marzenia, lęki i nadzieje, a jej cisza była pełna niewypowiedzianych słów. Była jak echo tajemnicy, niewidzialna melodia, która poruszała serca tych, którzy potrafili słuchać ciszy. Ubiór Aliny przypominał styl jej taty, Minato – wygodne, ale stylowe jeansy, prosta, biała koszula z podwiniętymi rękawami i wygodne buty sportowe. Do tego miała na szyi cienki, skórzany pasek z małą, srebrną zawieszką. Całość była prosta, ale elegancka, tak jak lubił Minato. W ręku trzymała starą, lekko podniszczoną książkę